"Beter Is Ons Devies"

[Lex M]

In het Algemeen Dagblad van afgelopen zaterdag las ik het onderstaande stukje:

Afgelopen week ving ik per ongeluk een gesprek op in het vliegtuig naar Zuid-Spanje. Hoewel, per ongeluk, de twee mannen zaten zo hard te praten dat het hele vliegtuig het gesprek kon volgen. Of we nou wilden of niet. De oudere heren gingen niet alleen precies hetzelfde gekleed - bandplooi spijkerbroek, geruit overhemd, lamswollen trui - ze bleken nog meer gemeen te hebben: een blonde vrouw met veel sieraden én de luxe caravan verruild voor het mooiste appartement van de Costa del Sol.

"Ons appartement is drie jaar oud en 100 vierkante meter groot" sprak meneer één vol trots.
"Dat van ons is vier jaar oud en 120 vierkante meter groot," ging meneer twee er overheen.
"Ons appartement heeft zeezicht," deed meneer één daar nog een schepje bovenop.
"Dat van ons staat áán de Paseo Maritimo, bijna op het strand," gaf meneer twee zijn nieuwe vliegtuigvriend de genadeklap

Je zou verwachten dat het gesprek daarmee ten einde was, maar nee, het ging even vrolijk en luid verder. Beiden stelden tevreden vast dat de aanschaf van hun droomappartement aan de Costa del Sol een goede investering was geweest. Rendementen van tien, vijftien procent galmden tussen staart en cockpit. En volgens de heren werd dat de komende jaren alleen maar beter, want voor nieuwe projecten waren aan het strand nauwelijks nog goede plekken te vinden. Vol is vol.

En toen kreeg het gesprek een verrassende wending. Of meneer twee en zijn vrouw nou vaak naar hun appartement gingen, had meneer één terloops gevraagd. Eerst was het even stil - heerlijk - en toen vertelde meneer twee dat ze twee, drie keer per jaar gingen, waarvan een keer met de kinderen en kleinkinderen. Meneer één en zijn vrouw haalden opgelucht adem. Ook zij gingen ondanks zeeën van tijd en een goed gevulde bankrekening niet vaker naar hun gewéldige appartement: "Het weer is lekker hoor, maar na een paar dagen heb ik het daar wel gezien. Heel veel hoogbouw en veel van hetzelfde." Ik heb het hen niet gevraagd, maar de spijt was voelbaar: waarom hadden ze de caravan ooit weggedaan? Een toenemend aantal leeftijdgenoten rijdt er heel Europa mee door. Zij hebben geen last van verveling. Als die ergens op de loer ligt, pakken ze de boel op en rijden ze verder: pasta eten in Italië, wintersporten in de Alpen, voorjaarszon aan de Cote d'Azur en als het de komende weken mooi weer wordt, lekker nog een lang weekend naar de Veluwe en genieten van knallende herfstkleuren.

Ze hebben groot gelijk: niks rendement, puur plezier!

PS: Misschien een aardige tip voor de heren: van 18 t/m 24 oktober vindt in Utrecht de Kampeer- en Caravan Jaarbeurs plaats.

Voor mij is dit geen verrassing.
Voor wie wel

PS. Ik ga niet naar de Jaarbeurs. Voor mij is er niet veel interessants te zien
_________________
Lex M
Bambi 1979 met Stabifix4, gesleurd door een heel comfortabele Volvo V40 D2 Automaat (2013), met maandelijkse Jetten-aflaat van €120