Zo april 24. Weer verder. We verlaten het kamp in Kas op zeenivo en stijgen dan alras naar 580 m. Steeds weer moeten bergruggen overgestoken worden en aan tunnels zijn de Turken nog niet toegekomen. Daarna dalen we weer af naar Demre (Kale) op zeenivo. Bij Demre ligt de oorsprong van Sinterklaas. De heilige Nicolaas was de bisschop van Myra en dat is vlakbij Demre. Even kijken dus maar in Myra. Het is er druk. Busladingen zijn gedropt. We gaan Myra niet in, want het is weer meer van het zelfde, veel oude stenen, deels gestapeld. Maar ook rotsgraven. De oude man zou begraven zijn in de kerk die in Demre ligt (dat is niet zo, maar er zouden enige kleine delen van hem liggen). Ook in de kerk is het druk, veel Russen lijken er ook te zijn. Van Sinterklaas hebben de Turken Santa Claus oftewel wel de kerstman gemaakt. Dat is commercieel waarschijnlijk gunstiger ;-) Daarna volgt weer een mooie kustweg door een toch wat eentonige omgeving. Naar Finike, met veel maar lelijk strand. En Kumluca. Daar is een grote markt en een merkwaardige toren die te beklimmen is, blijkbaar. We stoppen om op de markt te kijken of we aan tomaten en paprikaas kunnen komen. Want hoewel we in een tuinbouwgebied zitten waar veel tomaten gekweekt worden, is er langs de weg niks van het aanbod te merken. Maar het marktdeel waar wij inkomen is een warenmarkt, en dat gaat maar door. Een supermarkt bracht uitkomst, daar vonden we wat we wilden hebben. Daarna door naar het einddoel voor vandaag, Cirali. Weer een berg van 500 m op, en vervolgens via een betrekkelijk smalle weg 7 km afdalen naar camping Artemis (geen wifi). We zijn hier voor een fenomeen in de buurt, Chimaera. Op een stuk van een berg onsnapt continu methaangas dat spontaan ontbrandt. Dat gaan we bekijken. Eerst met busje naar het punt waar het moeilijke pad omhoog begint. Het is 1 km lang en stijgt 150 m. Het is vrij moeilijk begaanbaar. Alle warme kleding is overbodig wat je klimt je wel warm. Uiteraard zijn we lang niet de enigen dit dit verschijnsel willen waarnemen, dus zijn we niet alleen. Hoe zal het hier in de zomer zijn? Ook de weg met auto of bus er naar toe is geen beste, deels zelfs onverhard.

Ma april 25. Lekker weertje. We vertrekken betrekkelijk laat, 11u, maar er zijn slechts 170 km af te leggen. We komen eerst in het populaire hotelgebied, zoals Kemer (hier is het hotel Orange County) en Antalya. Niet ons kopje thee ;-) Het Turkenverkeer, vooral in Antalya, is erbarmelijk. Bedenk het maar en ze doen het! Dichtbij de route ligt Aspendos met het schitterende best bewaarde Romeinse theater. We bezoeken het theater en de akropolis, die ook nog interessante restanten bevat. Mooi. Nog 47 km verder aan de D400 ligt camping Osay, 15 km ten oosten van Manavgat / Side. Met strand. Hier blijven we 2 nachten. Morgen een rustdag. Avondeten in het restaurant van het kamp. Ter afwisseling een ander soort vis, met rijst, patat, een peper/paprika en een halve tomaat.

Di april 26. Rustdag. Lekker weertje. Eerst het project 'smeren van de as' aangepakt. Met vereende krachten is het gelukt, hoewel 2 smeerpunten op een nogal ongelukkige plaats zitten. Rest van de dag in ledigheid doorgebracht op het kamp. Ook gezwommen in de zee, die hier al redelijk op temperatuur is. sAvonds weer gegeten in restaurant, nu geen vis, maar kip-kebab. Morgen weer verder.

Wo april 27. We vertrekken om 10u van het kamp bij Manavgat. Zonnig en weer zo'n behaaglijke temp van begin 20C. Maar tijdens de rit trekt het dicht. We rijden over de drukke kustweg door vlak land. De hele kust is bezaaid met grote hotels, gereed of in aanbouw. Dat gaat door tot na Alanya. De kustweg gaat over in een kust/bergweg na Gazipasa. Nog 50 km te gaan. We stijgen van zeenivo tot pakweg 450m hoogte via veel bochten en dalen daarna weer tot zeenivo via veel bochten. Onderweg stoppen we om een kilo krielbananen en een pondje abrikozen te kopen. En dan weer naar 450 m en weer terug naar zeenivo. Mooi hoor, en de weg is tot dan heel redelijk. Maar de laatste loodjes (20 km) zijn zwaar. Weer stijgen, nu naar 200 m hoogte, maar op dit traject is men bezig met een nieuwe weg. Dat betekent veel kaalslag, slecht wegdeksel, soms smal en vele stukken piste, dwz onverhard, met scherpe steentjes, veel bobbels en gaten. Over dit stuk doen we dan ook vrij lang. Intussen is het weer wel wat vrolijker geworden. Dan is daar eindelijk Anamur. Uiteindelijk op het kamp even voor 15u. Aardig kamp met nauwelijks voorzieningen, maar mooi op het kasteel uitkijkend. We gaan aan de borrel met Erik en Roos. Om een uur of vijf onder leiding van Klaas via het strand door de achteringang het kasteel in. Dat is gratis, dacht Klaas. Maar de suppoosten ontgaat het niet, dus toch een min of meer willekeurig bedrag voor entree van de groep betaald. Om 19u30 gaan we met E&R naar het restaurant van het buurkamp. Daar worden we heel vriendelijk onthaald door de uitbaatster Pervin. Soep, salade, rijst, brood en een bord kip met ander spul voor 10 lira pp. Dat is € 4,50 pp. Totaal dus 40 lira. De fles wijn kostte 35 lira ;-) Lekker en leuk. De antenne pakt de wifi van Pervin heel redelijk :-) Volgende keer dus naar het kamp van Pervin: Dragon Otel, Mocamp, Restaurant, Motel bij Anamur.

Do april 28. Vandaag 120 km te gaan. Klaas kan zich de weg niet goed meer herinneren. Later weten we waarom ;-) Aanvankelijk gaat het lekker plat langs de kust. Tot er een bergrug opdoemt, en dan weten we het zo langzamerhand wel: daar moeten we overheen. Vooral het eerste stuk tot Yenikas 'uitdagend': een kustbergweg met steile hellingen, sommige zeker meer dan 10%. Vrachtwagens kruipen er tegen op en sommige vallen stil. En de weg is niet echt breed. Wij zitten steeds aan de 'verkeerde' kant, de zeekant. Vooral als de bermbeveiliging ontbreekt, is het niet echt leuk. Als je denkt dat het nu afgelopen is, doemt er wel een volgende bergrug op. Men is bezig met de aanleg van een 4baansweg, maar dat project duurt nog jaren. Gevolg is ook dat er grote stukken onverhard zijn met uitstekend rotswerk, ribbels en gaten. Kortom we zijn blij als we na ruim 3 uren bij het volgende kamp zijn: camping Akcakil bij Tasucu. Hier breekt ook de bewolking en de zon komt er bij. Lekker. Een goede gelegenheid voor L om z'n nieuwe zwembroek uit te proberen. Later betrekt het weer. We gaan met R&I even naar Silifke, dat zou wel een leuke stad zijn. Daar aangekomen breekt een onweer los. Daarom is het bezoek beperkt gebleven tot een korte wandeling door het centrum, het drinken van thee met baklava en het kopen van een tas voor L in een bazaar. sAvonds eten we met een aantal reisgenoten in het restaurant van het kamp, R lamskoteletten en L köfta.

Vr april 29. Vandaag slechts 60 km te gaan. De oorzaak een bezoek aan De Hemel en De hel. Voor info over deze natuurverschijnselen klik in de vorige zin. De Hel was geen probleem, deze put is slechts vanaf een platform te bekijken. De Hemel is een ander verhaal. De afdaling naar de ruïne van het kerkje is een pad waarin een kleine 300 treden. Om de holte te betreden resteren nog pakweg 150 treden, waarvan vele glad vanwege permanente vochtigheid. Toch komen we beiden ongeschonden beneden aan. En daar horen we het geruis van de rivier die misschien wel de Styx is. En zelfs de terugtocht omhoog verloopt bijna probleemloos: bijna boven stokt de adem van R. Maar na even rust komt alles weer goed. Boven gebruiken krijgen we een verfrissing, voor ons vers sinasappelsap. Lekker. L. gaat nog mee naar de Astma-Grot. Een wenteltrap is de toegang. De grot is 'in ruste' dwz er vindt nauwelijks aangroei plaats. Maar de stalag-mieten/-tieten zijn wel erg groot. Als lunch eten we een gözleme (pannenkoek). Kost bijna niks: 3 lira per stuk. En hij vult goed :-) Daarna nog pakweg 25 km naar de plaats van overnachting. Dat is een plek aan het strand, vrij kamperen dus. Maar het strand is nogal viezig, plakkerig donker zand. En de zee is ook niet die van vanmorgen. We eten hier een gezamenlijke maaltijd, waarbij bijna ieder zijn of haar aandeel levert. Er zijn soep, diverse salades en grote garnalen, voor de niet-garnalen-eters zijn er köfte. Onder de naburige overkapping blijkt een feest in aanbouw te zijn. Op een zeker moment dreigen we ingebouwd te worden door Turkse autoos. Daarom verkassen we alsnog. Het feestje blijkt een Turkse bruiloft te zijn. We kunnen ook een kijkje nemen, maar het is veel van het zelfde. Er wordt muziek gemaakt en gedanst, waarschijnlijk om diverse redenen. Fascinerend is een groep voornamelijk gehoofddoekte vrouwen die in grote getale rond het dansgebeuren zitten. Om een uur of elf is alles weer bijna rustig.
Click for Heaven & Hell Caves.

Za april 30. Naar Cappadocië, 330 km te gaan. We zijn vroeg weg vandaag, reden de plaats aan het strand is niet echt aantrekkelijk. Het zand is viezig en plakkerig, en het ziet er niet uit. Verder op de D400. Tot Tece endaar de snelweg op. Dit blijkt toch een tolweg. Aanvankelijk richting Adana, bij de afslag naar Ankara kiezen we die. Het passeren van het Taurus gebergte is nu eenvoudig, de snelweg omvat het gehele traject tot Kemerhisar. Daar komen we de tolpoort niet door. Oorzaak? Bij het kantoor blijkt dat er te weinig tegoed op de kaart staat, dus weer 20 lira dokken. Wij blijken de enige te zijn die dit overkomen is. Geen idee waarom. Daarna verder over de hoogvlakte (rond de 1300 m), langs Nigde en dan de D765 naar Nevsehir. We zien de eerste grotwoningen langs komen. Tenslotte het laatste stukje naar de camping Kaya bij Ortasihar. Prima kamp, eindelijk weer een doesj die het echt doet :-) Mooie plek ook met uitzicht op het dal van Göreme, de trekpleister van Cappadocië. Om 17u krijgen we uitleg en een drankje van de kampbaas. Aardige kerel. Hij heeft het programma voor ons gemaakt voor de komende 3 dagen, want we blijven hier 4 nachten. Over het weer, aan de kust was het smorgens om 8u al meer dan 20C. In het binnenland kregen we een paar fikse buien en de temp zakte naar 10C. We zitten op 1300 m hoogte, dus dat telt zeker ook. Als de zon er bij is, is het wel lekker. In de avond naar Ortasihar om wat te eten. Het kostte enige moeite een restaurant te vinden. Uiteindelijk aten we het menuutje dat een groep werd voorgezet. Ortasihar is bijzonder, veel grotwoningen en een rots met grotruimten. Nog maar eens goed bekijken. Zie ook hier.

^ top