29 mei, dinsdag
Bij het opruimen schiet er een flits door L's onderrug, fout dus. Dan opruimen en wegwezen. Een tocht van zo'n 150 km. Aanvankelijk is het nog aardig weer, maar na Kotor hanen er donkere wolken boven de baai. De tocht langs de baai is daarom half verduisterd. En het onweert. Mooie tocht desondanks. Na het veer wordt de route onaantrekkelijker. O.a. door Herceg Novi. Daarna de grens. De Montenegrijnen zijn traag. Als we uiteindelijk aan de beurt zijn, mogen we zo doorrijden. De Kroaten willen de papieren zien, maar verder geen probleem. Helaas wordt de weg grondig in een keer gerenoveerd, en dat betekent pakweg 10 km ruwe gravelweg. Als we dat doorstaan hebben, raken we een tijdelijk 30km-bord en verliezen hierdoor de rechterspiegel :-((( Als klap op de vuurpijl, barst de hemel open, bakken water komen uit de lucht. De weg loopt weer mooi en hoog langs de kust, maar er is weinig te genieten. Bij Dubrovnik is het weer droog. We nemen de weg door de stad (Peter doet het goed). Beetje druk, maar geen probleem. Op stadskamp Solitudo blijkt het een modderpoel. Voor ons (als laatsten) is er nog een goede plek. Maar J&J moeten eerst uit de modder geduwd worden. Als dat gelukt is, geven J&J een borrel, ook omdat J2 jarig is. Alle voorzieningen op dit kamp zijn ver weg :-( Ook het resto. Vanwege de rug is dat lastig voor L. het eten is weg goed :-) |
30 mei, woensdag
Info on Dubrovnik : click. Het is lekker weer, zonnig en niet te warm. Met de stadsbus naar de oude stad. We wandelen met een gids (die te lange verhalen vertelt) door de stad. We zoeken het later wel een keer op. Daarna slenteren we nog op eigen gelegenheid. Kopen een kilootje kersen en eten die op de trappen van een kerk. Een pizza trekt ook wel, die eten we in een straatje. L strompelt meer dan wandelt. Daarom zoeken we de stadsbus weer op en gaan terug naar het kamp. sAvonds een menuutje in het resto, ook lekker. |
31 mei, donderdag
Weer een lekkere dag. We houden het rustig, omdat L niet veel kan. Wel een rit met de auto, om fotoos van boven te maken, en op zoek naar de spiegel. We vinden het deel van het traject, maar een 30km-bord is niet meer te vinden. Ook het speuren in de berm levert niets op. jammer van zo'n Emuk :-( Gien blijkt aggenebbisreservespiegels te hebben. we mogen er een lenen, hoewel het zonder rechter spiegel ook wel goed gaat. sAvonds weer een menuutje in het resto. |