| 6 mei 2012: Eerst was het plan om vandaag verder te trekken, maar omdat de Valle dell' Arágon zo mooi is, besluiten we om daar nogmaals heen te gaan en dan het voormalig spoortracé te fietsen. Het is zondag en daarom redelijk druk in het natuurpark, dus geen parkeerplek. Maar met de fietsen erbij is dat geen probleem, we gaan verderop staan. Nadat we naar de ingang gefietst zijn, maken we kennis met Italiaanse bureaucratie. Het is niet toegestaan om in dit park over het prachtig vlakke voormalige spoortracé te fietsen zonder dat je daar schriftelijke toestemming voor hebt aangevraagd bij de daartoe bevoegde instanties, uiteraard minimaal zeven dagen vantevoren. Het spelen van de onnozele toerist helpt niet en ook het zielige kindje SIbren dat anders zo'n eind moet lopen kan de parkwachters niet op andere gedachten brengen. Dat is dus flink balen. Fietsen maar aan de ketting en opnieuw lopen. We besluiten dan maar een pad te kiezen dat je niet kan fietsen en komen langs een prachtig gedeelte van de kloof. Tussen de middag lunchen we bij het riviertje en maken er zo toch nog een geslaagde dag van. Daarna terug naar de camping en verder relaxen. |
| 7 mei 2012: Reisdag en pechdag. Vertrek naar Acireale. Domme actie 1: vergeten de disselbak op slot te doen. Incident 2: na 1 kilometer noodstop door niet uitkijkende Italiaanse bejaarde man. Domme actie 3: toch doorrijden terwijl je al weet dat disselbak niet op slot zit, het gaat immers goed. Incident 4: druk verkeer met chaos bij Catania en afdalingen naar camping. Incident 5: slecht wegdek, disselbak springt open: we verliezen haringen, pleemiddel en afvalwaterbak (verder geen echt vitale onderdelen). Incident 6: op de camping veel te steile helling naar beneden, daar geen geschikte plaats, afkoppelen om te keren en met doorslaande wielen weer naar boven. Incident 7: geen internet mogelijk op deze camping, wel als mogelijk aangegeven. Incident 8: geen warm water bij de douche. Al met al een heel geslaagde dag, waarbij iedereen gelukkig zonder ongelukken het einde heeft gehaald en de auto en caravan de reis ook overleefd hebben. |
| 8 mei 2012: Vandaag omhoog en wel de Etna op. Eerst doorkruisen we bebouwing van de stedelijke omgeving van Catania. Als we dat achter ons gelaten hebben, komen we op de hellingen van de Etna terecht. Dit is wel een bijzondere berg. Overal zie je gestolde zwarte lavastromen en voormalige kraters. Het is echt heel anders dan niet acitef vulcanische bergen. Op het hoogste punt is er een grote parkeerplaats voor hordes toeristen. Daar gaan we in een krater; op het diepste punt ligt een soort as, dat echt warm aanvoelt. Daarna lopen we richting de kabelbaan. Maar omdat die duur is en het bewolkt is, gaan we niet verder naar boven (mensen die boven waren geweest, vertelden ons dat ze nu konden zeggen dat ze er geweest zijn, echter zonder iets extra's gezien te hebben). We lunchen op de hellingen van de Etna met spaghetti en besluiten daarna om met de auto naar de noordkant van de berg te gaan. Ook hier weer lava en wederom prachtige uitzichten. De Etna is veruit de hoogste berg op Sicilië en verre omstreken. Bij helder weer is praktisch het hele eiland, de Eolische eilanden en het vaste land van Zuid-Italië te zien. Aansluitend gaan we naar de Alcantara kloof. De weg ernaar toe gaat door een prachtig door uitgedoofde vulkanen gevormd landschap met dorpjes op de meest merkwaardige plaatsen (precies bovenop de top van zo'n ex-vulkaan). Het is hier landschappelijk erg fraai. Dat weten de Sicilianen kennelijk ook en daarom vragen ze maar liefst 21 euro entree voor de Alcantara kloof (met botanische tuin, meneer) met daarin een wandelpad van amper één kilometer. We zijn gekke Gerritje niet en bezoeken deze kloof dus niet. Daarna terug naar de camping. Broodmaaltijd en dan bedtijd. |
| 9 mei 2012: Vertrek naar het vaste land. We zien een beetje op tegen het begin van deze rit. Enkele steile hellingen, haarspeldbochten en onoverzichtelijke kruisingen met stoplichten en Sicilianen staan ons te wachten direct na vertrek. Maar zoals vaak wanneer je ergens tegenop ziet, gaat het allemaal soepel en dat is de voorbode van een voorspoedige reisdag met dito overtocht naar het vaste land. Onze bestemming is camping Mimosa, aan zee, vlak bij Nicoteria. Hier hebben we uitzicht op de Eolische eilanden (Stromboli) en met een beetje goede wil zie je ook Sicilië nog liggen. Mooie camping met prettige ontvangst. |
