|
26 juni 2012, vervolg: Vervolgens rijden we naar Kulen Vakuf. Ook hier is het rivierdal prachtig. Er zijn in dit dal vele sporen van het oorlogsgeweld; zoveel kogelgaten, vervallen verlaten huizen, ingestorte bruggen en waarschuwingen voor landmijnen hebben we elders nog niet gezien. Ons laatste doel is Martin Brod, we moeten weer over gravel; ook hier is weer een grote waterval. En ook deze waterval stelt niet teleur. Dan moeten we nog terug. We besluiten om de grotere weg te nemen, hoewel die wel veel langer is. We rijden dan ook nog langs / door de kloof van de Unac. Hier is het uitzicht fenomenaal; je ziet de rivier zich in een slangenvorm door het landschap een weg zoeken. De terugweg voert over wat minder spectaculair terrein. Hier is het landschap meer glooiend in een terrasachtige groene vlaktes. Opvallend weinig dorpen zijn hier. We bezoeken vlakbij de camping nog een kleine supermarkt en gaan 's avonds eten in restaurant Mlin (S eet rivierforel, E karbonade en W wienerschnitzel, daarna baklava en bosnische koffie - rivierforel is aan te raden). En op de camping blijkt er stroomstoring te zijn; niet erg, maar dat betekent ook geen patat in het restaurant, maar gekookte aardappelen. Om een uur of zeven begint de radio ineens weer te spelen, stroomaansluiting hersteld! Prachtige dag, geen toeristen uit West-Europa gezien, wel (een paar) lokale bezoekers (Serven). Dit gebied is een bezoek meer dan waard.
|
